Σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών

Το σύνδρομο κοιλιακών προσαγωγών θεωρείται ένα σύνδρομο υπερτονικότητας της περιτονίας των μυών και των τενόντων γύρω από τη βουβωνική χώρα. Κύριοι παράγοντες είναι η μειωμένη ευλυγισία των μυών, η οσφυϊκή λόρδωση, η έντονη ασυμμετρία των κάτω άκρων, η λανθασμένη αθλητική προπόνηση και τα ακατάλληλα υποδήματα. Η φυσικοθεραπεία σε αυτή την παθολογία θα πρέπει να γίνεται σε τακτική βάση και όσο το δυνατόν νωρίτερα από τη στιγμή που διαγνωστεί.

Στόχοι στην οξεία φάση είναι η μείωση του πόνου με αντιφλεγμονώδη αγωγή, εφαρμογή φυσικών μέσων (TECAR, TENS, υπέρηχος) και επίσης κινησιοθεραπεία (παθητική και ενεργητική) για μυϊκή χαλάρωση. Μέσω των ασκήσεων, οιφυσικοθεραπευτές στοχεύουν στην ενεργοποίηση των σταθεροποιητών μυών της λεκάνης και στην επανεκπαίδευση του κινητικού ελέγχου. Επίσης, με εφαρμογή ισομετρικών και ισοτονικών ασκήσεων ενισχύονται οι προσαγωγοί, οι γλουτιαίοι και οι κοιλιακοί μύες. Προοδευτικά ακολουθούν συνδυαστικές ασκήσεις που προσομοιώνουν την αθλητική δραστηριότητα. Τέλος, αξιολογείται το μοτίβο κίνησης και το τρέξιμο προκειμένου να σχεδιαστεί το πρόγραμμα επανεκπαίδευσης.