Σπονδυλόλυση – Σπονδυλολίσθηση

Η σπονδυλολίσθηση είναι η ολίσθηση ενός σπονδυλικού σώματος σε σχέση με το παρακείμενο σπονδυλικό σώμα που προκαλεί μηχανικά ή ριζικά συμπτώματα και πόνο. Μπορεί να οφείλεται σε συγγενή, επίκτητα ή ιδιοπαθή αίτια. Οι ασθενείς συνήθως έχουν οσφυαλγία που μιμείται τη ριζοπάθεια για οσφυϊκή σπονδυλολίσθηση και εντοπισμένο/ακτινοβολούμενο πόνο στον αυχένα για αυχενική σπονδυλολίσθηση. Ο πόνος επιδεινώνεται με την επέκταση του προσβεβλημένου τμήματος, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει μηχανικό πόνο στην κίνηση, οδηγώντας σε μειωμένο εύρος κίνησης. Ο πόνος μειώνεται καθώς ο ασθενής παίρνει καμπτική στάση που μειώνει την πίεση στο νεύρο που προσκρούει.

Η σπονδυλολίσθηση προκαλεί ατροφία των μυών, μυϊκή αδυναμία, υπερτονία στους οπίσθιους μηριαίους, διαταραχές συντονισμού και ισορροπίας και δυσκολία στο περπάτημα.

Η σπονδυλολίσθηση αντιμετωπίζεται αρχικά με συντηρητική θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει φυσικοθεραπεία, ανάπαυση, φαρμακευτική αγωγή και νάρθηκες. Το πρόγραμμα αποκατάστασης έχει σχεδιαστεί για να βελτιώνει την ισορροπία των μυών και όχι μόνο τη μυϊκή δύναμη.

Το πρόγραμμα αποθεραπείας περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ισομετρικές και ισοτονικές ασκήσεις για την ενδυνάμωση των κύριων μυών του κορμού που σταθεροποιούν τη σπονδυλική στήλη, ασκήσεις σε κλειστή κινητική αλυσίδα, διορθωτικά μοτίβα κίνησης της σπονδυλικής στήλης, εκπαίδευση βάδισης, ασκήσεις διατάσεων και ενδυνάμωσης. Στόχος της διάτασης και της ενδυνάμωσης είναι η μείωση των δυνάμεων έκτασης στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης λόγω βράχυνσης των αγωνιστών μυών, αδυναμίας ανταγωνιστών ή και των δύο, που μπορεί να οδηγήσει σε οσφυϊκή λόρδωση. Προκειμένου να βελτιωθεί η κινητικότητα του ασθενούς, είναι σημαντικές οι ασκήσεις διατάσεων των οπίσθιων μηριαίων, των καμπτήρων του ισχίου και των οσφυϊκών παρασπονδυλικών μυών. Επίσης, ενδείκνυται η αισθητικοκινητική προπόνηση με ασκήσεις ισορροπίας σε ασταθές έδαφος με συντονιστικές δεξιότητες. Οι θεραπευτικές επιλογές εκτός από την άσκηση περιλαμβάνουν εφαρμογή νάρθηκα και εκπαίδευση στάσης σώματος.

Περίπου το 10% έως 15% των νεότερων ασθενών με σπονδυλολίσθηση χαμηλού βαθμού θα αποτύχει στη συντηρητική θεραπεία και θα χρειαστούν χειρουργική επέμβαση.