Οστεοπόρωση – Οστεοπενία

Η οστεοπόρωση ορίζεται ως η χαμηλή οστική πυκνότητα που προκαλείται από αλλοιωμένη μικροδομή των οστών που τελικά προδιαθέτει τους ασθενείς σε κατάγματα χαμηλής πρόσκρουσης και ευθραυστότητας. Η οστεοπενία ορίζεται ως μια ιατρική κατάσταση κατά την οποία η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και μέταλλα του οστού ιστού μειώνεται, αλλά όχι τόσο σημαντικά όσο στην οστεοπόρωση. Η οστεοπόρωση αφορά κυρίως τις ηλικιωμένες γυναίκες λόγω της έλλειψης της προστατευτικής δράση των οιστρογόνων, ωστόσο μπορεί να αφορά και τους άνδρες ή σπανιότερα το νεανικό πληθυσμό. Η οστεοπόρωση μπορεί να είναι πρωτοπαθής ή δευτεροπαθής και απαιτεί προσαρμογή της θεραπείας ανάλογα με την αιτία.

Στα αίτια της οστεοπόρωσης συμπεριλαμβάνονται οι ορμονικές διαταραχές, η εμμηνόπαυση, θυρεοειδοπάθειες, η κληρονομικότητα, η ελαττωμένη πρόσληψη ασβεστίου και η απουσία φυσικής δραστηριότητας.  Ο ασθενής που πάσχει από οστεοπόρωση συνήθως παρουσιάζει κάποια μυοσκελετική πάθηση με αποτέλεσμα να παρουσιάζει μυϊκούς πόνους και σπασμούς.

Η φυσικοθεραπευτική παρέμβαση για άτομα με οστεοπόρωση, ή ακόμα και οστεοπενία, περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ασκήσεις με μερική ή πλήρη φόρτιση, ασκήσεις ενδυνάμωσης χρησιμοποιώντας βάρη ή λάστιχα αντίστασης, ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας, βελτίωση του ελέγχου της στάσης για μείωση του κινδύνου πτώσεων καθώς και ασκήσεις ισορροπίας οι οποίες είναι σημαντικό να ενσωματωθούν για να μειωθεί περαιτέρω ο κίνδυνος πτώσεων (π.χ. Πρόγραμμα Otago) και εφαρμογή αναλγητικών φυσικών μέσων.