Κατάγματα

Το κάταγμα ισχίου αποτελεί μία πολύ συχνή ορθοπεδική πάθηση. Το ισχίο είναι μία από τις μεγαλύτερες αρθρώσεις του σώματος και αποτελείται από το μηριαίο οστό, την κεφαλή του μηριαίου και την κοτύλη (κοιλότητα που αρθρώνεται η κεφαλή).

Το κάταγμα ισχίου (γοφού) είναι το σπάσιμο στο άνω μέρος του μηριαίου οστού και ως επί το πλείστον εμφανίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες λόγω οστεοπόρωσης ή λόγω πτώσης συνήθως εξ΄ιδίου ύψους. Το κάταγμα ισχίου μπορεί επίσης να συμβεί και σε νεαρότερες ηλικίες ύστερα από έναν σοβαρό τραυματισμό, πχ τροχαίο ατύχημα.

Υπάρχουν τρεις τύποι καταγμάτων ισχίου, με διαφορετική αντιμετώπιση ανάλογα με την περιοχή του κατάγματος.

Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν έντονο πόνο, κυρίως στην εξωτερική επιφάνεια του ισχίου και στην βουβωνική περιοχή, μώλωπες, γενικότερη αδυναμία του άκρου με παραμόρφωση του ποδιού σε έξω στροφή ενώ ο ασθενής δεν μπορεί να περπατήσει ή να κουνήσει το σπασμένο ισχίο. Η διάγνωση γίνεται με απλή ακτινογραφία ή μαγνητική τομογραφία.

Τα κατάγματα ισχίου αντιμετωπίζονται κατά κανόνα χειρουργικά, είτε με τοποθέτηση ενδομυελικού ήλου (g-nail) είτε με ημιολική αρθροπλαστική. Σε κάθε περίπτωση η γρήγορη έγερση και κινητοποίηση είναι το κλειδί τόσο για την αποκατάσταση όσο και για την πρόληψη των μετεγχειρητικών επιπλοκών.

Ο ασθενής δύναται να σηκωθεί και να βαδίσει με βοήθημα τύπου “Π” -με τη βοήθεια φυσικοθεραπευτή- τη δεύτερη μετεγχειρητική ημέρα.

Σε περίπτωση που έχει γίνει αρθροπλαστική θα πρέπει να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή, κατά τους 3 πρώτους μήνες από την επέμβαση, ώστε να μην έρθει το ισχίο σε προσαγωγή και κάμψη μεγαλύτερη από 90μοίρες για να μην εξαρθρωθεί.

Οι ασθενείς χάνουν κατά μέσο όρο το 50% της μυϊκής τους δύναμης κατά τις πρώτες μετεγχειρητικές εβδομάδες. Για το λόγο αυτό, όσο κι αν είναι φαινομενικά απλό το να σηκωθεί και να περπατήσει ο ασθενής, πρέπει να ακολουθηθεί πρόγραμμα ασκήσεων ενδυνάμωσης των μυών ολόκληρου του κάτω άκρου. Κατά τις πρώτες μετεγχειρητικές ημέρες δίνονται απλές συσπάσεις των μυών του (ισομετρικές ασκήσεις) και ακολουθούν ενεργητικές και ασκήσεις αντίστασης.

Επίσης, ενδείκνυται η εφαρμογή ενέργειας WinBack TECAR για την αύξηση του εύρους κίνησης και την ταχύτερη επούλωση των ιστών, manual therapy για την αύξηση του εύρους κίνησης, trigger point για τη διάταση του μυός, κινητοποίηση των αρθρώσεων, κινησιοθεραπεία για τη λειτουργική αποκατάσταση και ενδυνάμωση των μυών, kinesiotaping για τη διευκόλυνση της κίνησης, τεχνική PNF για την ενδυνάμωση των μυών και την εκτέλεση της κίνησης, θεραπευτική μάλαξη για την αύξηση της ελαστικότητας, ανάλυση στάσης σώματος για τον εντοπισμό ασυμμετρίας και θεραπευτική γυμναστική.